Αυτή ήταν η πρώτη μου ταινιούλα που δεν ήταν μυθοπλασίας. Παραδόξως, μέχρι τότε, είχα κάνει μόνο μια σπουδαστική ταινία στη Σχολή Σταυράκου (την οποία στη συνέχεια κατέστρεψα) καθώς και την “Τελευταία πράξη”. Το 1998, μέσω ενός γνωστού, μου ζήτησαν να επιμεληθώ ενός μικρού διαφημιστικού ντοκιμαντέρ στο πλαίσιο μιας εκδήλωσης που θα έκανε η αριστερή εφημερίδα “Εποχή”. Ήταν ένα μικρό ταινιάκι, διάρκειας 30 δευτερολέπτων νομίζω, με αρχειακό υλικό και voice over, που παρουσίαζε τις επιπτώσεις από τη δράση των ισχυρών του κόσμου. Πόλεμοι, πυρηνικές δοκιμές, οικολογικές καταστροφές, ρατσιστικές διώξεις, βασανιστήρια. Ήταν η πρώτη φορά που πληρώθηκα, έστω και λίγο, για μια ταινία που έκανα.
