Κλειδιά:

Ο Ακυλλας Καραζησης συναντα τον Χορβατ με πιστη, αγαπη, ελπιδα (2015-2016)

65 λεπτά

Μεσοπόλεμος. Η Ελισάβετ, μια απελπισμένη κοπέλα, αποφασίζει να βάλει...υποθήκη το πτώμα της για να εξασφαλίσει προκαταβολικά λίγα χρήματα.

Παραγωγή:

Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση

Εκτέλεση παραγωγής - Επεξεργασία υλικού:

Αποστολία Παπαϊωάννου

Κάμερα:

Ηλίας Γιαννακάκης - Αποστολία Παπαϊωάννου

Μοντάζ - Μιξάζ:

Μυρτώ Λεκατσά

Σκηνοθεσία:

Αποστολία Παπαϊωάννου - Ηλίας Γιαννακάκης

Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια με τον Ακύλλα. Και υπάρχει αμοιβαία εκτίμηση μεταξύ μας.
Δεν είχαμε συνεργαστεί ποτέ τόσο άμεσα. Ασφαλώς τον είχα κινηματογραφήσει κάμποσες φορές για τις ανάγκες ορισμένων ντοκιμαντέρ και ειδικά στον Φάουστ.
Και είχε προσφερθεί να κάνει ένα ντουμπλάζ στη “Χαρά”
Είχαμε μιλήσει για την ιδέα να κάνουμε ένα “Παρασκήνιο” αλλά μας πρόλαβε το κλείσιμο της ΕΡΤ.

Τελικά βρεθήκαμε με αφορμή το ανέβασμα της παράστασης του Έντεν Φον Χόρβατ Πίστη, αγάπη, ελπίδα.
Έργο σκληρό, γραμμένο το 1930, μέσα στην άγρια οικονομική και κοινωνική κρίση του Μεσοπολέμου.
Ο Ακύλλας, ως γερμανοτραφής αλλά και ως ιστορικός, καθώς είχε σπουδάσει ιστορία στη Γερμανία προτού ασχοληθεί με το θέατρο, ήταν ιδανικός για μια τέτοια απόπειρα.
Να μεταφέρει ένα τόσο σκληρό έργο στη σημερινή Ελλάδα.
Και να το κάνει χωρίς κορώνες, υπερβολές και εντυπωσιασμούς.

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο στην ταινία αυτή ήταν ο ίδιος ο Ακύλλας. Ο οποίος περισσότερο από ηθοποιός και σκηνοθέτης είναι δάσκαλος. Επί χρόνια διδάσκει σε δραματικές σχολές και διαθέτοντας έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο προσέγγισης.
Αφήνοντας ελευθερίες και επιχειρώντας να υποβοηθήσει με πολλαπλά πνευματικά, πολιτικά και καλλιτεχνικά στοιχεία τα παιδιά. Με ποικίλα ερεθίσματα.
Αυτό συνέβη και στην παράσταση. Ο Ακύλλας δεν φοβάται να εκτεθεί. Και ερωτοτροπεί με την ρευστότητα. Πιστεύοντας βαθιά ότι κάτι τέτοιο θα του ανοίξει δρόμο στην αυθεντικότητα. Και στην αποφυγή της κακώς εννοούμενης θεατρικότητας.

Τη συγκεκριμένη ταινία επιλέξαμε να συνυπογράψουμε ως σκηνοθέτες μαζί με την Αποστολία, καθώς ήταν εκείνη που είχε τον πρώτο λόγο στο μοντάζ. Εγώ κάπως περισσότερο στο γύρισμα.