Ο κόσμος του ποδοσφαίρου ως μια μεγάλη θεατρική σκηνή.
Εμφανίζονται:
Ηλίας Μπαζίνας, Πάνος Γεραμάνης, Αριστείδης Καμάρας, Ηλίας Υφαντής, Ανδρέας Τύρος, Γιώργος Μαρκόπουλος, Θανάσης Χειμωνάς.
Φωτογραφία:
Γιώργος Πουλίδης
Έρευνα - Σκηνοθεσία:
Ηλίας Γιαννακάκης
Από πολύ μικρός είχα αναπτύξει μια πολύ ιδιαίτερη σχέση με τον αθλητισμό. Κυρίως το ποδόσφαιρο αλλά επίσης και το μπάσκετ καθώς και το στίβο. Έκανα, μάλιστα, στίβο επί πέντε χρόνια. Η σχέση μου, όμως, με τον αθλητισμό ήταν πολύ ιδιαίτερη καθώς με ενδιέφερε πολύ η ιστορία των ομάδων, με συγκινούσαν οι ποδοσφαιριστές στην Ελλάδα και το εξωτερικό και ασχολήθηκα από νεαρή ηλικία με τρόπο, θα έλεγα, εμμονικό. Μάζευα, εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία, φωτογραφίες, αργότερα βινετοκασέτες κ.λ.π. Στην εφηβεία μου, θυμάμαι, ήθελα να γίνω αθλητικός δημοσιογράφος. Τελικά επέλεξα τον κινηματογράφο.
Μοιραία, αυτό το πάθος μου για τον αθλητισμό θα το έβγαζα και στην επαγγελματική μου ενασχόληση.
Το “Παρασκήνιο” αυτό υπήρξε η παρθενική ταινία, σε μια μακρά ενασχόληση με το αθλητικό ντοκιμαντέρ στα χρόνια που ακολούθησαν.
Η προσέγγιση ήταν διαφορετική από αυτή μιας αθλητικής εκπομπής. Αναφερόταν γενικά σε αυτό που μας συγκινεί στο ποδόσφαιρο. Περιείχε πολλά ιστορικά, κοινωνικά, πολιτικά και ανθρωπολογικά στοιχεία, παράλληλα με τα αμιγώς ποδοσφαιρικά και είχε επιτυχία και στο γυναικείο κοινό όπως αποδείχτηκε.
Ίσως το πιο μεγάλο όφελος, όμως, ήταν η γνωριμία μου και η φιλία που ακολούθησε με τον Πάνο Γεραμάνη, τον Ηλία Μπαζίνα (δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή) και ασφαλώς τον Αριστείδη Καμάρα.
