Ο εμμονικός φωτορεπόρτερ που βρέθηκε σε οκτώ Ολυμπιακούς αγώνες και κατέγραψε με συνέπεια σημαντικές στιγμές από την πολιτική και αθλητική ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας.
Φωτογραφία:
Δημήτρης Κορδελάς
Ήχος:
Δημήτρης Βασιλειάδης
Σενάριο - Σκηνοθεσία:
Ηλίας Γιαννακάκης
Το “Παρασκήνιο” αυτό εστίασε στον βετεράνο και μυθικό φωτορεπόρτερ Ανδρέα Καλογερόπουλο ο οποίος κάλυψε από την πρώτη μεταπολεμική περίοδο και μέχρι τη χρονιά που έγινε το ντοκιμαντέρ μας, όλα τα αθλητικά γεγονότα αλλά και πλήθος από πολιτικά και κοινωνικά. Ήταν παρών σε όλους τους Ολυμπιακούς Αγώνες από το 1968 μέχρι το 2004 αλλά και σε γεγονότα όπως ο ξαφνικός θάνατος του Σοφοκλή Βενιζέλου ή η κηδεία του Αριστοτέλη Ωνάση.
Θυμάμαι έντονα το εργαστήριο - αρχείο του, μια τρύπα σε έναν όροφο στον οδό Θεμιστοκλέους. Ήταν σαν κουκλόσπιτο, γεμάτο από φωτογραφίες στους τοίχους, χιλιάδες άλλες που ήταν στοιβαγμένες σε ντάνες, κουτιά από φιλμ, φωτογραφικές μηχανές, τριπόδια, φίλτρα, σκάφες για το εμφανιστήριο, βραβεία και διακρίσεις που κέρδισε όλα τα χρόνια της επαγγελματικής του πορείας κ.λ.π.
Ο ίδιος αφηγήθηκε όλη την περιπετειώδη ζωή του, μεταξύ μύθου και πραγματικότητας, και αποκάλυψε μια σειρά από μυστικά της δουλειάς.
Ήταν ένα “Παρασκήνιο” εστιασμένο αποκλειστικά στον ίδιο, χωρίς άλλους ομιλητές, καθώς θεωρώ ότι όταν έχουμε ζωντανά μπροστά μας το ίδιο το πρόσωπο που αποτελεί το θέμα της ταινίας, οι υπόλοιποι, τις περισσότερες φορές τουλάχιστον, περιττεύουν.
Η ταινία, χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο, κατάφερε να είναι λιτή και να αναδεικνύει έναν πολύ ισχυρό χαρακτήρα ντοκουμέντου μιας εποχής που χάθηκε.
Καθημερινή
