Η ιστορία του ποδοσφαιρικού ΠΑΟΚ από την ίδρυσή του, το 1926, μέχρι το 2009.
Εμφανίζονται:
Λάμπης Κουϊρουκίδης, Λάκης Πρόγιος, Λέανδρος Συμεωνίδης, Ανδρέας Τύρος, Κούλης Αποστολίδης, Γιώργος Κούδας, Δημήτρης Παρίδης, Χρήστος Τερζανίδης, Γιάννης Γούναρης, Κώστας Ορφανός, Χρήστος Σωτηρακόπουλος, Γιώργος Σκαρτάδος και Γ.Χ. Γεωργιάδης.
Διεύθυνση Φωτογραφίας:
Κλαούντιο Μπολιβάρ
Ηχοληψία:
Δημήτρης Κανελλόπουλος
Βοηθός παραγωγής:
Γιάννης Βικίας
Έρευνα αρχείων:
Άκης Παπαδόπουλος
Κείμενα - Αφήγηση:
Κωνσταντίνος Καμάρας
Σενάριο - Ιστορική Τεκμηρίωση - Σκηνοθεσία:
Ηλίας Γιαννακάκης
Το ντοκιμαντέρ εστιάζει σε πέντε μεγάλες περιόδους του ΠΑΟΚ.
Στην πρώτη μεταπολεμική ομάδα, η οποία στη δεκαετία του πενήντα σάρωνε τα πρωταθλήματα Θεσσαλονίκης και παραλίγο να κατακτούσε και το Εθνικό Πρωτάθλημα.
Στην υπόθεση Κούδα που δίχασε την Ελλάδα, στα χρόνια 1966 -1968 και πυροδότησε το μίσος ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού.
Δίνει το μεγαλύτερο βάρος στην τεράστια ομάδα της δεκαετίας του εβδομήντα, που κέρδισε μόνο ένα πρωτάθλημα και δυο κύπελλα και στη φοβερή αδικία εις βάρος της.
Στη συνέχεια αναφέρεται στη μεγάλη ομάδα που κατέκτησε το πρωτάθλημα του 1985.
Και ολοκληρώνει με την ομάδα των χρόνων μεταξύ 1997 - 2003 που κατέκτησε δυο κύπελλα Ελλάδας.
Για το τελευταίο κομμάτι της ιστορίας της ομάδας, από το 1985 και μετά, θα επιθυμούσα να υπάρχουν κι άλλες ακόμα μαρτυρίες. Προσπαθήσαμε πάρα πολύ αλλά για διάφορους αντικειμενικούς λόγους δεν μπόρεσαν να μας μιλήσουν, αν και το ήθελαν, ο Γιώργος Κωστίκος, ο Χρήστος Δημόπουλος, ο Νίκος Αλαβάντας και ο Άγγελος Αναστασιάδης.
Επίσης, αν και το προσπαθήσαμε πολύ, δεν εμφανίστηκαν ο Θοδωρής Ζαγοράκης και ο Ζήσης Βρύζας.
Η ταινία αυτή επιχειρεί να πιάσει τις μικρές και μεγάλες στιγμές της ομάδας. Τις γνωστές και τις λιγότερο γνωστές.
Δίνουμε το μεγάλο βάρος στην τεράστια ομάδα των χρόνων του εβδομήντα καθώς τέτοιο σύνολο δεν έχει εμφανιστεί ποτέ ξανά στον ελληνικό χώρο.
Και επιχειρούμε να κάνουμε την ανατομία της.
Ειδικά στη μεγάλη εκδοχή της ταινίας, μπορεί να συναντήσει κάποιος αφηγήσεις και αρχεία, όπως εκείνο της σπουδαίας νίκης με 4-0 επί της Λιόν, που είναι εντελώς πρωτοφανή.
Επιχειρούμε να ψηλαφήσουμε την ψυχή του ΠΑΟΚ και να σταθούμε, με έμφαση στη λεπτομέρεια, σε όλες τις μεγάλες στιγμές δόξας αλλά και της συστηματικής αδικίας.
Δεν θα ξεχάσω την αφήγηση του Γιώργου Κούδα για το τελευταίο μεγάλο του γκολ, στο 4-0 επί του Ολυμπιακού στις Σέρρες, το 1983. Δεν υπήρχε τηλεοπτικό συνεργείο τότε και ο Κούδας μας περιγράφει το ομορφότερο γκολ της ζωής του, που ήταν τόσο όμορφο ώστε η μοίρα μερίμνησε να μην καταγραφεί. Και να γίνει μύθος.
Ήταν υπέροχες οι μαρτυρίες των παικτών του ΠΑΟΚ. Ειδικά ο αξέχαστος Παρίδης, ο Κουϊρουκίδης, ο Λέανδρος ασφαλώς, αλλά και ο Αποστολίδης ή ο Ορφανός ήταν σπουδαίοι.
Το συναίσθημα ήταν διάχυτο στην ταινία.
Και πολύ σημαντικές οι παρεμβάσεις των φίλων δημοσιογράφων. Του Παοκτσή κριτικού κινηματογράφου Ανδρέα Τύρου και φυσικά του Χρήστου Σωτηρακόπουλου.
Θεωρώ ότι η ταινία καλύπτει μια πολύ σημαντική περιοχή από την ιστορία της ομάδας και πιάνει τον παλμό της.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφέρω ότι είδα την ταινία του Νίκου Τριανταφυλλίδη, για την ιστορία του ΠΑΟΚ, την τελευταία της ζωής του δυστυχώς, και θεωρώ ότι έφτιαξε ένα αληθινό αριστούργημα.
Το “90 χρόνια ΠΑΟΚ - Νοσταλγώντας το μέλλον” είναι μια σπουδαία ταινία.
Χαίρομαι που κατάφερα να βοηθήσω τον Νίκο δίνοντάς του υλικό αλλά και την ίδια την ταινία μου ως μια βάση αναφοράς που τον βοήθησε για να φτάσει σε ένα τόσο σπουδαίο αποτέλεσμα.
Αν υπάρχει κάτι στην ταινία μου για τον ΠΑΟΚ για το οποίο λυπάμαι, ήταν που δεν είχαμε τον σπουδαίο Γιώργο Παντελάκη. Σκοτώθηκε σε εκείνο το άτιμο δυστύχημα, από έναν Παοκτσή μάλιστα, μόλις δυο μέρες προτού μας μιλήσει στην κάμερα...
