Φωτογραφία:
Δημήτρης Μπακάλμπασης
Εκτέλεση παραγωγής για την Ψηφιακή ΕΡΤ:
Περίπλους
Σενάριο - Σκηνοθεσία:
Ηλίας Γιαννακάκης
Ήταν καλοκαίρι, Αύγουστος, του 2008. Ξεκινήσαμε με τον Γιώργο Πανουσόπουλο και τον Δημήτρη Μπακάλμπαση που έκανε κάμερα εκείνη την ημέρα, για τη δυτική Πελοπόννησο. Στη διαδρομή ήμασταν σφιγμένοι και σιωπηλοί, διασχίζοντας τη ρημαγμένη γη της Ηλείας που μόλις το προηγούμενο καλοκαίρι είχε αφανιστεί από τις πυρκαγιές.
Τελικά φτάσαμε στα λουτρά του Καϊάφα.
Εκεί είχαν γίνει τα γυρίσματα της πρώτης ταινίας που είχε κάνει ως σκηνοθέτης ο μέχρι τότε ξεχωριστός διευθυντής φωτογραφίας Γιώργος Πανουσόπουλος.
Το “Ταξείδι του Μέλιτος”, έτσι ήταν η ορθογραφία του τίτλου τότε, αποτελεί ένα αληθινό αριστούργημα κατά τη γνώμη μου.
Ένας σκηνοθέτης, νεότατος τότε, το 1977, αποφασίζει από ένα τρελό ένστικτο να μαζέψει όλους τους ρολίστες του παλιού εμπορικού κινηματογράφου, που ήταν πάντα στη σκιά των μεγάλων αστεριών του Φίνου, και να τους ενώσει με ορισμένους ξεχωριστούς ηθοποιούς, όπως η Αλέκα Παΐζη, ο Σταύρος Ξενίδης, η Μπέτυ Λιβανού και ο Λάζαρος Ανδρέου. Και μαζί τους ο αξεπέραστος Θάνος Βελλούδιος.
Και να τους βάλει όλους μαζί στα ιαματικά λουτρά του Καϊάφα σε μια ταινία όπου η ζωή, ο θάνατος και η ανεπαίσθητη υπέρβαση συντονίζονται υπό τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι σε ένα ανεπανάληπτο αριστούργημα.
Σε μια εποχή όπου κυριαρχούσε η ιδεολογικοποίηση των πάντων, ο Πανουσόπουλος πρόσφερε την απόλυτη υπαρξιακή εμπειρία.
Αν ο Φελίνι είχε δει αυτή την ταινία θα είχε υιοθετήσει τον Πανουσόπουλο.
Στον Καϊάφα παραμείναμε για μια μέρα και εκεί ο Γιώργος Πανουσόπουλος, με φόντο τα λουτρά που είχαν παραμείνει ατόφια ύστερα από τριάντα χρόνια, μας αφηγήθηκε και την πιο μικρή λεπτομέρεια της ταινίας.
Τα γυρίσματα εκείνα, τόσο στα λουτρά όσο και στην παραλία, μαζί με αποσπάσματα από την ταινία αλλά και ένα πολύτιμο αρχειακό υλικό από ένα παλιό “Παρασκήνιο” όπου είχαν κινηματογραφηθεί και μιλούσαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων οι συντελεστές της ταινίας, έδωσαν ένα αποτέλεσμα που με έκανε πολύ χαρούμενο.
Είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες. Γιατί μέσα από αυτή εξέφρασα το θαυμασμό μου για μια ταινία που πάντα λάτρευα.
